nn1n Większy makrograin (rys.3, 4) został wyrównany przez wzrost wielkości ziarna wyniszczającym działania granic ziarna. W wysokich temperaturach granice ziarna absorbują dyslokacje poruszające się w wyniku poślizgu i wspinaczki, co prowadzi do zmniejszenia stwardnienia szczepu i osłabienia materiału. Podobnie, osłabiający działanie granicy ziarna wiąże się z odkształceniem materiału ze względuna to, więc oczyszczony poślizgna granicach ziarna ułatwionego w wysokiej temperaturze. Efektem jest to, że ziarna mogą przesuwać się względem sztywno bez znaczącej zniekształceń wewnątrz ziarna. W wyniku tych procesów w ramach tych warunków testowych obserwuje się zmniejszona stabilność i większa współczynnik drobnego materiału (Rys.3, 4) Nnerwann101; jak w warunkach wariantu II testu pełzającego w wyniku wzrostu wartości znormalizowanego stresu τnnτ ma czynnik fundamentalnie uwarunkowania odkształcenia i stabilności superalloys (fig. 5 , 6)nie jest już wielkością ziarna (jak można wywnioskować z analizy mapy deformacji). W takich obciążeniach termicznym i mechanicznym proces odkształcający istotny sposób odbywa się w całej objętości materiału, głównie z powodu mechanizmu zwichnięcia (ze względuna wspinaczkę i poślizg przemieszczenia). Rola granic ziarna w tym przypadku jest drugorzędna. Potwierdza to wyniki testów pełzania, które wykazały porównywalną stabilność próbek zarówno z mniejszym, jak i większy makrograin (fig. 5, 6). Nnnnnnnnnnnnnnnnnnn